...við hið ysta haf...
Hvert get ég farið frá anda þínum og hvert flúið frá augliti þínu?
Þótt ég stigi upp í himininn,
þá ertu þar,
þótt ég gjörði undirheima að hvílu minni,
sjá, þú ert þar.
Þótt ég lyfti mér á vængi morgunroðans og settist við hið ysta haf,
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og hægri hönd þín halda mér. (Sálmur 139, 7 - 10)
Þótt ég stigi upp í himininn,
þá ertu þar,
þótt ég gjörði undirheima að hvílu minni,
sjá, þú ert þar.
Þótt ég lyfti mér á vængi morgunroðans og settist við hið ysta haf,
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og hægri hönd þín halda mér. (Sálmur 139, 7 - 10)
0 Comments:
Post a Comment
<< Home